Ik zeg geenszins dat hardlopen nu een groot euforisch feest voor me is. Ik raak nog steeds de muur, schreeuw "wee mij" en bom soms hard uit. Maar ik ben beter uitgerust om het allemaal aan te kunnen. Wanneer ik het gevoel heb dat ik niet langer begrijp waarom ik daar ben, stop ik, haal diep adem, kijk om me heen tot ik iets moois vind en laat mezelf er naar glimlachen (hoe graag ik ook niet wil .) Dit is genoeg om de negatieve cyclus te doorbreken waarin mijn hersenen soms verstrikt kunnen raken. Het helpt me naar een plaats te gaan waar ik een stap terug kan doen en alles wat ik ervaar kan waarderen. In zekere zin laat het me zelfs uitkijken naar de Nike Air Max Command Womens moeilijke tijden op het pad, omdat het me de gelegenheid geeft om vreugde in de pijn te vinden en vooruit te gaan met een ander perspectief. Ik heb een aantal van de meest uitdagende momenten in mijn leven meegemaakt met een pijnlijke grijns op mijn gezicht en vuil op mijn schoenen.

Zoek iets moois om over te glimlachen de volgende keer dat je hard op het pad botst en kijk of het je hele denkproces niet omkeert.

In hoeverre bepaalt ons verleden ons? Vertellen onze herinneringen een verhaal met een consistente verhaallijn, of zijn er onverklaarbare sprongen, wendingen en bochten? Hoe laten we het verhaal van ons verleden draaien zodat het het heden manifesteert dat we willen? Als ik een nieuw hoofdstuk wil schrijven, met name over mijn leven als atleet, heb ik dan de macht om mijn verleden los te laten?

Ik ben het grootste Nike Air Max 90 Womens deel van mijn leven een competitieve atleet in de een of andere sport geweest. Van gymnastiek tot voetbal, bij elke sport heb ik lessen en herinneringen achtergelaten, om beter of slechter te defini?ren wie ik ben als atleet en verder.

Het lijkt misschien verrassend dat mijn meest opvallende herinnering aan voetbal een moment is uit mijn eerste seizoen van U-8. Hoewel ik Division 1 college football zou gaan spelen, in grote wedstrijden op prestigieuze velden, zou ik dat prestige, die glorie, dat succes niet proeven met dezelfde heerlijke intensiteit als ik voelde toen ik de eerste keer bijna een doelpunt scoorde; bijna.

WAUW. Ik kan echt geen betere manier bedenken om een ??maandagochtend te beginnen. Normaal gesproken haast ik me op maandagochtend naar mijn werk of een afspraak of evenement, maar vanmorgen liep ik naar Union Square en zat daar een uur lang in de kracht van stilte te luisteren naar Elena Brower.

De oefening leidt je door energieke, mindfulness, mantra en medelevenstechnieken van meditatie.

Energiek deed me denken aan wat Kundalini-meditatie die ik heb gedaan. We hebben dingen gedaan zoals Breath of Fire, een beweging waarbij je naar links draait om in te ademen, naar rechts draait om uit te ademen, en dergelijke dingen. Omdat ik zin had om koffie te drinken voordat meditatie het doel zou kunnen verminderen om mijn geest een beetje te kalmeren, waren de stimulerende meditaties meer dan welkom!

Het was de laatste wedstrijd van mijn eerste voetbalseizoen. Ik was een trots lid van de scraggly Firebirds, een co-ed kudde van 7-jarige jongens en meisjes van verschillende niveaus van talent en enthousiasme voor de nieuw opkomende sport van voetbal. De lucht van oktober hield nog steeds de hint van de zomer in warmte en helderheid, en de geur van sinaasappelschijfjes dreef in de wind. Het grootste deel van het spel gaat schuil achter deze sensorische uitsparingen in mijn geheugen.

Maar in de afnemende minuten van de wedstrijd gebeurde het. Ik vond de bal aan mijn voeten in het strafschopgebied. Ik tikte het naar voren, Adidas Zx Flux Mujer slingerde recht om een ??verdediger heen, sneed terug met mijn linkervoet, schopte een andere verdediger en schoot een schot op het doel ... dat de doelman meteen redde. Ik hoorde het verre gejuich van mijn ouders: "Leuk proberen!" Echo vanaf de zijlijn. Mijn hart fladderde van opwinding; mijn geest zwol van trots. Ik had net iets spectaculairs gedaan. Ik had zijdelings rond 2 verdedigers gedronken en een schot op doel genomen! Ik voelde geen hint van falen. Ik voelde alleen de vreugde van pure mogelijkheden en de intense honger naar meer. Dat bijna doel, in plaats van me in mijn geheugen op te sluiten als een constante marker van mislukking, liet me zien dat ik kon scoren, en nog belangrijker, dat ik zou scoren. In de seizoenen die volgden, werd ik een dodelijke spits, hoewel ik de pure snelheid en het talent van veel van Nike Air Force 1 Womens mijn teamgenoten miste. Ik was me eigenlijk grotendeels niet bewust van mijn tekorten. Ik werd voortgestuwd door geloof, door vertrouwen, door vreugde, door verlangen.

Ergens onderweg begon dat vertrouwen en vasthoudendheid af te nemen. Toen ik werd uitgenodigd om uit te proberen voor het enige selecte voetbalteam voor meisjes in Tucson, werd mijn lafaard wakker. De meisjes op de Sidewinders, sommige meer dan 2 jaar ouder dan ik, waren mijn voetbalidolen. Ze waren legendarisch, ze hadden deelgenomen aan jeugdonderdanen, de “laatste vier” van jeugdvoetbal. Hun coach, een vurige Zwitserse man die zijn weg door verschillende talen kon vinden, was een familievriend buiten het veld, maar op het veld maakte zijn levensgrote persoonlijkheid me bang. Hoewel een paar van de meisjes goede vrienden van me waren, vervaagde iedereen bij Nike Air Max Tn Womens mijn eerste training met dat team in een enkele paniek-inspirerende kracht. Toen ik een pass miste, hoorde ik gefrustreerde 'komsten' van een andere speler. Toen ik niet scoorde