Ik werd wakker in de vroege zomer met een "bevroren nek." Ik heb geen idee wat ik heb gedaan om dit te veroorzaken, maar na MRI's en revalidatie besefte ik dat echt grote weken training de oorzaak waren. Ik werd wakker met heel weinig bewegingsvrijheid en bijbehorende hevige pijn. Maar het echte probleem was dat Nike Internationalist Femmeik nauwelijks kon werken, veel minder hardlopen. Slapen deed zelfs pijn. Dus deed ik de revalidatie, rende weinig, maar deed mijn militante trainingsplannen niet. Ik besteedde veel energie aan pijn. Ik moest leren stromen. En toen ik ging rennen en het deed pijn, liep ik naar huis en mompelde de rest van de wandeling tegen de hond. Ze genoot van het extra wandelen. Haar stroom was omhoog. Mijn stroom was omlaag.

Ik liep in juli een berg 100k en mijn nek voelde de dag na de race goed. Dat was echt een goed teken, hoewel heel vreemd. Maar dat is wat blessures zijn, vreemd en vaak erg frustrerend. Wetende dat ik niet wakker werd na pijn gaf me enig vertrouwen in mijn racen en de bereidheid om in augustus te blijven trainen voor de Cascade Crest 100.

Ik voelde me geweldig in mijn laatste paar weken training en ik was nog een week van grote kilometers en hoogtewinst aan het plannen. Op die maandagochtend zei mijn nek nee, en ik had bijna twee weken zeer weinig mobiliteit met verhoogde pijn. Ik heb misschien alle drie weken 10 mijl per week gelopen, leidend naar Cascade Crest. Ik maakte me zorgen over het wakker worden van de race ochtend, vallen en nog meer medio race pijn doen, of wat ik zou doen als ik medio race erg pijn zou gaan doen. Ik had momenten van paniek en het kwam bij me op om me terug te trekken en helemaal niet te rennen, maar ik bleef teruggaan naar mijn instincten en wat ik wist dat ik kon. Ik vertrouwde erop dat ik me kon aanpassen en meegaan met de stroom, wat er ook gebeurde. Ik vertrouwde mijn basis, al mijn eerdere trainingen en races, en was bereid mijn race-ervaring aan te passen. En het ging geweldig.

We moeten het echt beter doen tijdens onze races. Raceplannen zijn grappig. We besteden veel tijd aan het kraken van cijfers, het herzien van oude splitsingen, kijken naar profielgrafieken, afstand tussen hulpposten en beslissen wanneer we op bepaalde plaatsen moeten zijn. Als je een beetje een type als ik bent, eindigen deze gelamineerd en worden ze bijbels op de dag van de race. Ik zou om mijl 36 om 10:23:30 moeten aankomen. En dan om 10:23:31 verander ik water in wijn ... wacht, nee, dat is niet waar. Als iemand me liet racen zonder mijn gelamineerde grafiek, zou ik misschien huilen. Het is alsof ik een babydeken bij me heb. Ik heb het niet echt nodig, maar ik wil het echt daar in dat voorvak hebben en een hele dag en nacht met mijn borst prikken.

Vanavond heb ik gedronken met een van mijn meest favoriete mensen ter wereld, Julie.

De offici?le kalenderuitnodiging die ik haar stuurde, zei: "NYJL Transition + Wine"Nike Air Odyssey Damen , maar ik zal echt zijn: de meeste van onze gesprekken waren niet gericht op onze transitie. (Ik neem haar Junior League-positie over.)

Werken met andere vrouwen - veel minder in een organisatie van bijna 3.000 van hen - kan moeilijk zijn, maar Julie is echt een van die pareltjes die niet bang is om de successen van andere vrouwen te vieren, en we hebben enorm goed samengewerkt omdat we volledig kunnen zijn eerlijk tegen elkaar en maak je geen zorgen om elkaar te beledigen.

Die nauwe samenwerking betekent dat we samen geweldige dingen hebben kunnen bereiken, wat niet mogelijk zou zijn zonder zo'n hechte relatie. Het betekent ook dat ik me zo klaar mogelijk voel om haar positie over te nemen, omdat ze me heeft ingebracht als een vertrouwde partner, in plaats van alle eer voor zichzelf te proberen te krijgen.

We zaten urenlang te Nike Air Max 90 Donna praten. Ze runt de Marine Corps Marathon dit najaar als haar eerste marathon, en ik ben echt opgewonden om er voor haar te zijn, alsof ze er de afgelopen jaren voor mij is geweest.

Hoewel het grootste deel van deze blog op lichamelijke gezondheid is gericht, geloof ik absoluut dat geestelijke gezondheid een sterke correlatie heeft met lichamelijke gezondheid, en vriendschappen van hoge kwaliteit spelen daar een grote rol in.

Welke vrouw in je leven (behalve je moeder) heeft de grootste impact op je leven gehad?

Ik zou zeggen dat dit voor mij is gevarieerd op basis van mijn levensfase, maar Julie heeft de afgelopen jaren een enorme impact op mijn leven gehad en heeft me geleerd in mezelf te geloven. Mijn oude baas, Morgan, was ook behoorlijk geweldig. De lessen die ik van beide briljante dames heb geleerd, zijn lessen die ik de Nike Air Zoom Pegasus 31 Donna rest van mijn leven zal volgen.