Mensen vragen soms hoe ik in de loop van jaren hardlopen blessures heb kunnen voorkomen. Hoewel ik niet beweer mezelf te begrijpen (anders dan alleen maar geluk hebben), geloof ik wel dat crosstraining heeft geholpen.

Veel hardlopers doen niet of nauwelijks aan cross-training. Een van de voordelen van crosstraining is dat het helpt de spieren te versterken die een goede loopvorm ondersteunen. Een hardloper met een goede algehele spierkracht is meestal in staat om de juiste vorm te behouden tijdens langere trainingen, waardoor een deel van het trauma wordt voorkomen dat wordt veroorzaakt door slordige looptechniek tegen het einde van een zware trainingssessie.

Julie Fingar, een gerenommeerde trainer en hardloopcoach, was onlangs te www.dieliseusen.de zien in een Wall Street Journal-verhaal waarin het belang van crosstraining voor duurlopers werd benadrukt. Julie vertelt over de mogelijkheid om de prestaties van haar cli?nt te verbeteren en hen te helpen veel voorkomende hardloopgerelateerde alimentaties te vermijden door ze minder te laten rennen en in ruil daarvoor crosstraining op te nemen als onderdeel van hun trainingsroutine. Cross-training hoeft niet te worden gedaan in een sportschool. Veel buitenactiviteiten - mountainbiken, klimmen, Stand Up Paddling, bijvoorbeeld - zijn uitstekende manieren om de voordelen van crosstraining op een leuke en boeiende manier te realiseren (hoewel ik de ElliptiGO nu bijna uitsluitend gebruik om te trainen voor been kracht en cardio). Laten we eerlijk zijn, als u niet van de activiteit geniet, zult u deze waarschijnlijk niet volhouden.

Dus zoek iets dat je graaft en bouw het op in je Nike Air Max 270 Womens algehele fitnessprogramma. Zelfs ten koste van het loggen van minder kilometers, kunnen uw tijden (en het aantal verwondingen) hierdoor eigenlijk afnemen.

Dit jaar was het de 100e editie van de historische Dipsea Race. De Dipsea-baan van 7,4 mijl is een uitdagende, beginnend met een bruut steile beklimming van 688 trappen en wordt vanaf dat moment alleen maar slanker en technisch uitdagender. De basis voor het grootste deel van de weg is een lastige mix van grind, vuil, gammele houten trappen en rotsen. De hele afstand is er weinig vlak terrein.

En de winnaar van de 100e verjaardag van dit jaar was ... drum roll, alsjeblieft ... een 8-jarige student van de vierde klas. Nee, dat is geen typfout. In een sprintfinish reed Reilly Johnson de tweede plaats af met acht seconden, 68-jarige grootmoeder van vier, Melody-Ann Schultz (dat is ook geen typfout).

De Dipsea is een gehandicapte race en zowel Reilly als Melody begonnen vijfentwintig minuten voor de vierde plaats en de algehele tijdwinnaar, de 24-jarige Alexander Varner.
Ik heb het genoegen gehad om de moeder van Reilly, Wendy, te interviewen. Haar antwoorden op mijn vragen zijn ongelooflijk ontroerend. Dit is wat Wendy te zeggen had over haar dochter:

Vraag: Je moet ongelooflijk trots zijn. Vertel ons over de ervaring.
A: Inderdaad, ik ben ongelooflijk trots. De waarheid wordt verteld, ik ben meer onder de indruk dan wat dan ook. Reilly heeft nooit echt getraind voor de Dipsea de eerste twee keer dat ze hem uitvoerde. Dit jaar was het eerste jaar dat ze mijn man en mij vertelde dat ze zich echt op de race wilde voorbereiden. Nadat ze het jaar daarvoor haar derde leerjaar over de Dipsea had gedaan, wist ze veel over de race. Het doel van Reilly, toen ze medio januari een keer per week begon te rennen - ja, slechts één keer per week - was hopelijk haar vader te verslaan en misschien, misschien wel, misschien het felbegeerde Zwarte Shirt te beveiligen voor het eindigen in de top 30. We steunden haar, en ze verhoogde geleidelijk de intensiteit, frequentie en duur van haar trainingen, nooit meer dan vier dagen hardlopen per week en alleen 15-20 mijl per week hardlopen op haar hoogtepunt. Met name deed ze na school geen andere activiteiten. Als ouders hebben we de neiging om onze kinderen te weinig te plannen dan te veel te plannen, deels om mijn gezond verstand te behouden, deels om ze voldoende tijd te geven om gewoon buiten te spelen en games Nike Internationalist Mujer uit te vinden zoals mijn zus en ik deden als kinderen (we leken blijken oke), en gewoon om te ontspannen. Wie had gedacht dat ze door haar vader, haar persoonlijke held en alle anderen te verslaan door slechts 15-20 mijl per week te rennen op het hoogtepunt van haar rennen, onder de amateur-begeleiding van haar ouders? Het # 1 zwarte shirt, de nieuwe trofee, de jongste die ooit heeft gewonnen, haar naam op de trap, wordt meegesleurd in de armen van de altijd grote Sal Vasquez in aanwezigheid van alle Dipsea-groten, waaronder de geweldige Melody Anne Schultz, allemaal op de 100e vlucht, na vallen EN overgeven doorgaan met de steile klim naar Cardiac? Wie had dat ooit gedacht? Zoals ik zei, ik ben en zal voor altijd ontzag hebben. Ik had haar verteld dat met hard werken, vastberadenheid, focus en een geloof in zichzelf dat alles Nike Air Max Thea Damen mogelijk was. Nu kan ze zich dat feit echt eigen maken en er in de toekomst gebruik van maken.